De ziekte van Lyme
Een teek moet minimaal 24 uur aanwezig zijn geweest op het lichaam van een hond om het dier te kunnen besmetten met de Borrelia burgdorferii bacterie, de veroorzaker van de ziekte van Lyme. De Borrelia burgdorferii bacterie gaat in het lichaam, via het bloed, op zoek naar een geschikte plaats om zich te vestigen; plaatsen die de bacterie als geschikt ziet zijn weefsels, spieren en organen.
Symptomen
Slechts 10% van alle honden die besmet zijn met de Borrelia burgdorferii bacterie vertonen symptomen. Omdat de symptomen vaak vaag en algemeen zijn, is het lastig om vast te stellen of een hond last heeft van de ziekte van Lyme. Symptomen die bij de ziekte van Lyme horen zijn:
- Terugkerende kreupelheid door ontstoken gewrichten
- Verminderde eetlust
- Koorts
- Gezwollen klieren rondom de tekenbeet
- Nierschade
- Hartafwijkingen
- Aantasting van het centrale zenuwstelsel
De kenmerkende rode kring die bij mensen rondom een tekenbeet verschijnt, is bij honden zelden zichtbaar.
Diagnose
Omdat de symptomen van de ziekte van Lyme vaak erg algemeen zijn, kan men de symptomen nog wel eens wegschrijven aan een andere aandoening. Hierdoor wordt de ziekte vaak pas in een later stadium vastgesteld, vaak is dit wanneer nierfalen optreedt.
Een dierenarts kan een hond diagnosticeren met de ziekte van Lyme aan de hand van de symptomen, de waarnemingen van het baasje en door middel van een bloedonderzoek. Uit bloedonderzoek moet blijken of een hond antilichamen heeft aangemaakt tegen de Borrelia burgdorferii bacterie.
Het kan echter zo zijn dat de uitslag van dit bloedonderzoek vals-positief is; dit betekent dat de bacterie momenteel niet aanwezig is in het lichaam van de hond, maar dat de hond wel antilichamen heeft aangemaakt tegen de bacterie (de hond is dan eerder besmet geweest met de bacterie, maar het lichaam heeft deze succesvol geëlimineerd). Om een vals-positieve uitslag uit te sluiten kan een dierenarts een extra onderzoek uitvoeren, bijvoorbeeld een PCR-test. Met een PCR test kan men aantonen of er DNA van de Borrelia burgdorferii bacterie aanwezig is in lichaamsweefsels of -vloeistoffen van een hond.
Behandeling
Een dierenarts zal veelal een antibioticakuur meegeven voor een besmette hond. Deze antibioticakuur duurt minimaal twee tot drie weken, in sommige gevallen zelfs langer. Over het algemeen reageren honden goed en snel op een antibioticakuur. Omdat de gewrichten vaak ontstoken raken bij de ziekte van Lyme kan een dierenarts ook ontstekingsremmers voorschrijven; dit is echter geen behandeling maar symptoombestrijding.
Vermoed je dat jouw hond de ziekte van Lyme heeft? Neem dan contact op met de dierenarts. De kans op blijvende klachten is kleiner wanneer een vroegtijdige behandeling plaats vindt.
Het is mogelijk dat een hond drager blijft van de Borrelia burgdorferii bacterie. Wanneer het immuunsysteem van een hond vermindert, bijvoorbeeld door ziekte of ouderdom, kunnen de symptomen weer optreden.
Voorkomen
Voorkomen is beter dan genezen. Controleer jouw hond daarom regelmatig op teken en haal deze zo snel mogelijk weg wanneer je er een waarneemt. Hoe sneller je een teek verwijdert, hoe kleiner de kans is op de ziekte van Lyme.
Verder zijn er diverse middelen verkrijgbaar welke een hond beschermen tegen teken; bijvoorbeeld een pipetje tegen vlooien welke ook werkzaam is tegen teken of een antivlooien- en tekenhalsband. Voorkom dat jouw hond gebeten wordt door een teek, dan voorkom je ook dat jouw hond besmet raakt met de Borrelia burgdorferii bacterie.
Overdraagbaar ja of nee?
Je kunt als eigenaar niet besmet raken met de Borrelia burgdorferii bacterie via jouw hond, het is geen zoönose. Je kunt alleen besmet raken met de bacterie door een tekenbeet.
Heb je zelf een teek? Verwijder de teek dan zo snel mogelijk. Ontstaat er een rode kring op de plek van de tekenbeet of vermoed je dat de teek langer dan 24 uur aanwezig is geweest op jouw lichaam? Neem dan contact op met jouw huisarts.
Hoe verwijder je een teek?
-
- Pak de teek zo dicht mogelijk op de huid vast met een puntige pincet of met een tekentang. Zorg er hierbij voor dat je niet te hard knijpt.
- Verwijder de teek vervolgens met een rustige beweging. Vaak is dit een draaiende beweging bij een tekentang (tenzij anders vermeldt in de gebruiksaanwijzing), met een pincet hoef je geen draaiende beweging te maken.
- Zorg dat alle onderdelen van de teek verwijderd zijn, achterblijvende delen van een teek kunnen een ontsteking veroorzaken.
- Na het verwijderen van de teek ontsmet je de plek met alcohol of jodium.
Heel veel honden genieten al elke dag van Riverwood. Wil jij jouw hond ook laten smullen van onze heerlijke voedingen en ben je benieuwd welke variant het beste bij jouw hond zou passen? Beantwoord hier dan enkele vragen en bestel direct een voordelig proefpakket.
